Popcornpret in Overijssel en Zeeland!

Wat doet een kinderboekenschrijver tijdens een bibliotheek- of schoolbezoek?

Iedere schrijver is anders en heeft een eigen programma. Als je mij uitnodigt (dat gaat via de Schrijverscentrale) begin ik meestal met vertellen over hoe ik vroeger zelf al verhalen schreef (Ja, ik laat er ook een paar zien!) en dan praten we over de verhalen, strips en tekeningen die de kinderen zelf ook al gemaakt blijken te hebben. Soms zijn leerkrachten hierdoor verrast, ze blijken allemaal schrijvers en tekenaars in de klas te hebben! Vaker zijn ze vooral heel trots, zij wisten dit natuurlijk allang over hun kinderen.

In de bibliotheek van Haaksbergen en in alle klaslokalen van groepen 3 t/m 8, werd afgelopen week goed geluisterd, meegedacht, gelachen en HEEL VEEL gevraagd. We gingen aan de slag met onze fantasie en verzonnen nieuwe karakters, deden de grote Bob Popcorn Quiz om te ontdekken wanneer we zelf weleens ontploffen van boosheid, of we maakten samen het geluiden-verhaal uit Verzin en teken met Bob Popcorn.

OVERAL leerde ik de kinderen hoe je Bob Popcorn tekent, zoals illustrator Martijn van der Linden dat doet in de boeken. Dat deed ik op de stap-voor-stap-manier en ik zag het zelfvertrouwen groeien. Iedereen maakte een mooie, karaktervolle Bob Popcorn, die bij iedereen ook weer heel verschillend was. Tekenen deden we niet op zomaar een papier, nee, daarvoor gebruiken we altijd blanco popcornbakjes. Om het feest compleet te maken kregen de kinderen in Haaksbergen en soms ook in Zeeland, wat popcorn na afloop. Zo. Dat vergeten ze niet meer. 

Kinderen vertelden hoe ze de Bob Popcorn-boeken verslinden, hoe ze zelf OOK verhalen verzinnen en deelden tips voor NIEUWE Bob Popcorn avonturen. Ik zette denk ik wel een miljoen handtekeningen en ging net zo vaak op de foto.

Oké, ik was elke middag uitgeteld en werd ook nog eens snipverkouden… maar toch. Zoveel kinderen die willen lezen, als je DAAR niet blij van wordt!

De leesconsulenten hadden alles tot in de puntjes geregeld. Van mooie boekenkasten tot voorbereidende lessen, en natuurlijk een fijne sfeer. In Zeeland werd ik als een koningin van Goes naar Rilland en in Tholen rondgereden, dank jullie wel daarvoor!

Schrijversbezoeken 

Ze zijn zo belangrijk. Niet alleen om kinderen te inspireren, maar ook om te laten zien dat lezen gewoon heel leuk kan zijn. Dat boeken grappig, spannend, en verrassend kunnen zijn. Dat creativiteit en fantasie aandacht verdienen. En dat verhalen overal om ons heen zijn – soms zelfs verstopt in een schaal popcorn!

Als ik vroeger een schrijver op bezoek had gehad, was ik waarschijnlijk veel eerder zelf schrijver geworden. Het duurde jaren voor ik begreep dat het echt een beroep was waar je voor kon kiezen!

O ja, wat viel er nou zo ENORM op?

Simpel: hoe groot de invloed is van de LEERKRACHT op een schrijversbezoek. Wat een verschil kan een juf of meester maken!

Ik zag veel stralende leerkrachten, die hun eigen enthousiasme en plezier lieten zien en lekker met alles meededen. Te gek. Maar soms deed een leerkracht niet mee. Wilde niet meetekenen. Besloot andere klusjes te gaan achter telefoon of computer te gaan doen (en ik snap het wel hoor: het is superdruk, je hebt nog veel werk liggen en gesprekken te voeren.) Maar de betrokken, geïnteresseerde leerkrachten die ik vooral zag, creëren bijna automatisch ook betrokken en geïnteresseerde kinderen. Dus meesters, juffen: DOE MEE als er iemand op bezoek komt in je klas. Of het nou een schrijver of veteraan of brandweervrouw is. Jij maakt echt het verschil. Als jij laat zien dat je het interessant vindt en meedoet met de opdrachten, als jij verrast wordt, als vragen stelt... dan gaan de kinderen vanzelf mee.